Upadłość konsumencka to procedura sądowa, której celem jest oddłużenie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, które stały się niewypłacalne, czyli nie są w stanie spłacać swoich zobowiązań finansowych. Główne założenie tej procedury to umożliwienie dłużnikowi rozpoczęcia nowego życia finansowego, jednocześnie zabezpieczając interesy wierzycieli.
Proces upadłości konsumenckiej rozpoczyna się od złożenia wniosku do sądu, w którym dłużnik przedstawia swoją sytuację majątkową, dochody, zadłużenie oraz przyczyny niewypłacalności. Sąd, po analizie sytuacji dłużnika, może ogłosić upadłość konsumencką.
W trakcie postępowania upadłościowego majątek dłużnika co do zasady jest likwidowany (sprzedawany) przez syndyka, a uzyskane środki są przeznaczane na spłatę wierzycieli. Ponadto, sąd na koniec postępowania wydaje postanowienie, zgodnie z którym może:
– umorzyć długi bez ustalania planu spłat wierzycieli, gdy sytuacja osobista dłużnika wskazuje, że jest on trwale niezdolny do dokonywania spłat wierzycieli (np. z powodów zdrowotnych),
– umorzyć długi warunkowo, gdy niezdolność do dokonywania spłat wierzycieli nie ma charakteru trwałego,
– odmówić ustalenia planu spłaty wierzycieli albo umorzenia zobowiązań w przypadku np. stwierdzenia, że dłużnik doprowadził do swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej stopień w sposób celowy,
– ustalić plan spłat wierzycieli (do 7 lat).
Sąd, ustalając plan spłat, bierze pod uwagę możliwości finansowe dłużnika. Po wykonaniu planu spłat, pozostałe niespłacone zobowiązania zostają umorzone (Uwaga! Nie wszystkie długi podlegają umorzeniu – o tym w innym artykule).
Upadłość konsumencka to rozwiązanie dla osób, które znalazły się w spirali zadłużenia bez realnej możliwości wyjścia z długów. Procedura ta oferuje możliwość zresetowania sytuacji finansowej i rozpoczęcia nowego etapu życia, choć wiąże się z utratą majątku (z wyjątkami) i wymaga współpracy z sądem oraz syndykiem.
